Cəmiyyətin texnologiyalaşdırılması müasir insanın praktiki olaraq, epistolyar ünsiyyətdən uzaqlaşmasına gətirib çıxarmışdır. Bu da onunla izah olunur ki, zamanın sürətli ritmi mobil rabitə, SMS göndəriş, elektron poçt vasitələri kimi daha operativ əlaqə vasitələrini fəallaşdırmışdır.

Bu proseslər epistolyar janra da aiddir. Heç kimə sirr deyil ki, bu gün biz artıq öz dostlarımızın xəttini tanımırıq. Bizim uşaqlarımız isə öz babalarının, nənələrinin xətti ilə tanış deyillər. İndi elə bir nəsil yetişir ki, oxuyub və yazmaqdan daha çox, dinləməyə və görməyə üstünlük verirlər.

Məktub mətnini tərtib etmək mədəniyyəti qədim zamanlardan mövcud olmuşdur. Məktub – məlumatlandırmaq məqsədilə göndərilən yazılı mətndir.

Məktub – yazı bacarığını nümayiş etdirən sənəddir. Bildiyimiz kimi, məktub – xüsusi bir janr olub, şəxsi mətn yaratmaq vərdişləri tələb edir ki, bu da şəxsiyyətin simasını qabarıq əks etdirməyə qadirdir.

Şəxsi mətn sərbəst olaraq məktubun yazılması prosesində yaranır. Bunun ən xarakterik cəhəti ondan ibarətdir ki, məktubu yazan şəxs, sanki, sözlərlə eksperimentlər apararaq, ünvanlanan şəxsə öz hisslərini izah etməyə çalışır.

Məktubun mətni kağız üzərində yazanın dünyaya baxışlarını əks etdirir. Buna görə də məşhur yazıçıların, şairlərin, dövlət, elm, mədəniyyət və incəsənət xadimlərinin epistolyar irsi xüsusi maraq kəsb edir.

Bu, onların yaradıcılıq laboratoriyasına daxil olmağa, onların daxili aləmini başa düşməyə imkan verir. Bu halda məktub bizimçün şəxsiyyətin fəlsəfi gündəliyi kimi əhəmiyyət daşıyır.

Ancaq yenə də İnternet əsrində, ən yeni informasiya texnologiyaları və mobil rabitə dövründə kiçik bir möcüzə kimi görünən poçt konverti hələ də bizim həyatımızda qalmaqda və müasir məişətimizin ayrılmaz bir hissəsinə çevrilməkdədir.

 

© Musigi Dunyasi