“Anar bala, xoş gördük.
Sənin əlvan məktubunu güc bəla
oxudum, təxminən sən mənim məktublarımı
oxuyan kimi.
Tural xanım əməlləri hələ
ilk başlanğıc dövründədir,
(oğlum Turalın onda bir yaşı vardı
–A.) qoy bir az dil açsın, onda sənin Nigara
və mənə tutduğun divanın “nədir”,
“niyə”lərin hayıfını səndən
çıxacaq.
Buralarda üç gün dəhşətli
istilər oldu 38 - 40. Sonar da başladı yağış,
soyuq. Bu gün bir balaca gözümüzü
açmışıq...
...Bu gün Ağadadaş Qurbanovun dəfninə
getmişdim. Salyanda mehmanxananın eyvanı
uçub, bu bədbəxt, qızı və
üç nəfər başqa adam yıxılıblar.
Bir oğlan uşağı tamam salamat qurtarıb.
Qalanlar yaralanıb, beli, qolu sınanlar olub,
bu zavallı bərk zədələnib, gecə
xəstəxanada operasiya zamanı keçinib.
Fəxri xiyabanda basdırdılar. (Bu Fəxri
xiyaban da eybəcər bir anaxrozm heykəlidir.
Ölüləri yaxşıya pisə bölmək
nə qədər mənasız və kobud
bir işdir).
Rəsul. 24/VII. 65”
