Hörmətli
İlyas müəllim!
Mən Sumqayıtda çilingər işləyirəm.
Yadınızdadırsa 1959-cu ilin dekabr ayında Yazıçılar
İttifaqında keçirilən «Gənclər günü»ndə
öz şerlərimi oxudum. Həmin şeirlərimin
bəyənilməsi məni ruhlandırdı və belə
qarar alındı ki, şeirlərim «Azərbaycan» jurnalında
«Sumqayıt nəğmələri» başlığı
altında çap edilsin.
Mən o vaxtdan Yazıçılar İttifaqına tez-tez
gedib-gəlməyə başladım Həmin şeirlər
üzərində bir neçə dəfə işlədim
və zəif yerlərini düzəltdim. Lakin təəsüf
ki, həmin şeirlərin heç birisi mətbuat üzü
görmədi. Mən düz dörd ay redaksiyalara gedib-gəldim.
«Azərbaycan» jurnalında məni «xala, xatirin qalmasın»
deyə dinləyib filan yerləri zəifdir, bir də
işlə dedilər. «Ədəbiyyat və incəsənət»
qəzetində şeirlərimi dinləyib götürdülərsə
də sonra belə yazdılar ki, şeirlərin qəzetimizin
səviyyəsindən aşağıdır. «Azərbaycan
gəncləri»ndə isə şeirləri qəbul etdilər,
lakin çap etmədilər. «Kommunist»də: yaxşıdır,
apar o birisi redaksiyalar dedilər.
Bütün bu süründürmələr məni
nə isə həyatda inamsızlığa gətirib
çıxardı. Mən heç kəsə inanmamağa
başladım. Axı mən hər dəfə Bakıya
gələndə yoldaşlarım məndən soruşurdular:
Həsən nə vaxt səni «Sumqayıt nəğmələri»nin
mətbuatda çap edilməsi münasibəti ilə
təbrik edəcəyik. Mən isə utandığımdan
qızarıram.
Əgər mənim şeirlərim «Gənclər günü»ndə
bəyənilməsə idi mən heç də inciməzdim,
özümə daha tələbkar yanaşardım. Dərd
bunda idi ki, o gün şeirlərim bəyənildi, lakin
sonra çilingər hara, şeir hara (mənə belə
gəlir) deyə çap edilmədi. Ortada isə mənim
əziyyətim qaldı. Həmin «gənclər günü»ndə
sizinlə birlikdə Nəbi Xəzri, Osman Sarıvəlli
və tanmıdağım iki yazıçı da iştirak
edirdi.
Bu hadisələrdən osnra mən özümü ədəbiyyatdan
uzaqlaşmağa məcbur edirdim. Mən ədəbiyyata
pis gözlə baxırdım. Təhsilimi qiyabi olaraq
filoldoji fakultədə davam etdirmək fikrindən əl
çəkdim. Mən özümü Universitetin iqtisad
fakültəsinə girməyə məcbur etdim və
sevmədiyim bir fakultəyə qəbul imtahanı verib
qəbul olundum.Bu mənim üçün nə qədər
çətin olsa da etdim. Sumqayıtda ədəbiyyat dərnəyinə
getməyə başladım. Mən özümü
nə qədər məcbur etsəm də ədəbiyyatdan
tam ayrıla bilmirəm və bu ay ədəbiyyat dərnəyinə
getməyə başlamışam. Yeni yazdığım
iki şeirimi də bəyənibdilər. Mən 18 fevral
1961-ci il tarixili «Literaturnaya qazeta» da V.Ososkovun «O meste poeta
v raboçem stroö» məqaləsini oxuduqdan sonra isə
belə bir məktubla həmin qəzetə müraciət
edib onlardan məsləhət almaq istəyirdim.
Düşünürdüm ki, bəlkə Azərbaycan
LKGİ MK-na məktubla müraciət edib şeirlərimdən
də bir neçəsini onlara oxuyub tanış olmaları
üçün göndərim?
Lakin mən çox düşündükdən sonra şəxsən
Sizə müraciət etməyi daha üsütün
tutdum. Çünki siz axı həmin şeirləri hələ
1959-cu ildə «Gənclər günü»ndə dinləmisiniz.
İlyas müəllim! Sizdən xahiş edirəm mənə
məsləhət verəsiniz. Bəlkə ədəbiyyata
bu qədər can atmağım yersizdir. Şeirlərimdən
bir neçəsini sizə göndərirəm. Hörmətlə,
İttifaq sənaye avadanlığıın quraşdırma
tresti («Ñîþçïðîììîíòàì») Sumqayıt sahəsinin çilingəri
Həsən Əliquliyev.