İlyas Əfəndiyev

Hörmətli yazıçı, əziz İlyas Əfəndiyev, salam!

Mən «Azərbaycan» jurnalından Sizin «Söyüdlü arx» romanınızı oxuyub qurtardım. Mən sizin bütün hekayələrinizi, olduqca səmimi və gözəl pyeslərinizi də oxumuşam. Bu məktubu yazmaqda məqsədim «Söyüdlü arx» haqqında öz fikirlərimi Sizə bildirməkdir. Axı Siz, mənim ən çox sevdiyimi müasir Azərbaycan nasirlərindən birisiniz. Nə üçün mən Sizi, orijinal yaradıcılığınızı bu qədər sevirəm. Sizi mənə sevdirən əsərlərinizin lirik dili, müasirlik ruhudur, daima-torpağa da ruh vermək kimi ecazkar bir qüvvətə malik həqiqi istedadınızdır. Romanı oxuyub qurtardıqdan sonra sanki ürəyimə Söyüdlü arx dolusu sevinc axdı. Hər şey öz yerindədir. Adamı təəssüfləndirən heç bir şey yoxdur.

Məsələn, Nuriyyənin yuxusu ( səh.64) nə qədər real, nə qədər düzgün verilmişdir. Onun yuxuda Səadəti görməyi, çayda çimməsi və günəşin onun gözünün qamaşdırması nə qədər realdır. O, yuxuda məhz bunları görə bilərdi. Sizin romanınız elə bil ki, bizim Boladi kəndi haqqında yazılmışdır. Kəndimizin Nuriyyə kimi bir incəsənət işçisinə çox ehtiyacı vardır. Romandakı xeyirxah adamalar sanki bizim kəndin adamlarıdır. Mən çox arzu edərdim ki, Nuriyyə Hümmətlə evlənəydi. Buna Hümmət də razı idi. Nuriyyə onda həqiqətən xoşbəxt olardı. Nə üçün Siz Nuriyyənin taleyini bu cür həll etmədiniz? Nə üçün Siz onu özündən on səkkiz yaş böyük bir mühəndislə evləndirdiniz? Axı onu özü yaşda başqa gənclər də sevə bilrdi, xahiş edirəm cavab yazın. Gözləyirəm!

Hörmətlə!

Sizin oxucunuz: Şəkər Aslanov, Lənkəran r-nu , Baloyi kəndi.

   

© Musigi Dunyasi