Şair və
yazıçılar
|
 |
Mədinə Gülgün
(Ələkbərzadə Mədinə Nurulla
qızı)
  (1926–1991)–
şair, 1958-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar
Birliyinin üzvü, Əməkdar incəsənət
xadimi (1987).
1938-ci ildə ailəliklə Cənubi Azərbaycana
– Ərdəbil şəhərinə köçmüşlər.
Sonra Təbriz şəhərində yaşamış,
əmək fəaliyyətinə burada toxuculuq
karxanasında başlamışdır. Gənc
yaşlarından milli demokratik hərəkata
qoşulmuşdur. Cənubi Azərbaycanda milli
hökumət yarandığı dövrdə
Təbriz dram teatrında çalışmışdır.
«Azərbaycan» qəzeti redaksiyasında xüsusi
müxbir işləmişdir.
Təbriz qadınlar klubunun büro üzvü
seçilmişdir (1946). Bədii yaradıcılığa
1940-cı illərdən başlasa da, ilk şerlərini
1945-ci ildə Təbrizdə «Vətən yolunda»,
«Azərbaycan» qəzetlərində və almanaxlarda
çap etdirmişdir. «Vətən yolunda» qəzeti
redaksiyasının nəzdindəki «Şairlər
məclisi»nin (1945) və milli hökumət
dövründə Təbrizdə yaranmış
«Yazıçılar və şairlər cəmiyyəti»nin
(1946) üzvü kimi fəaliyyət göstərmişdir.
Milli hökumət irtica qüvvələri
tərəfindən boğulduqdan sonra mühacirətdə
yaşamalı olmuşdur.
Bakıda Azərbaycan Pedaqoji İnstitutunun dil
və ədəbiyyat fakültəsinə daxil
olmuşdur (1948). Onun əsərləri keçmiş
SSRİ xalqlarının və bir sıra xarici
ölkə xalqlarının dillərinə
tərcümə olunmuşdur. Bədii yaradıcılıqla
yanaşı, ictimai-siyasi fəaliyyətini
də davam etdirmişdir. Azərbaycan Demokrat
Firqəsi Mərkəzi Komitəsinin üzvülüyünə
namizəd, SSRİ-də yaşayan iranlı
siyasi mühacirlər cəmiyyəti Azərbaycan
şöbəsinin plenum üzvü, eyni zamanda
Asiya və Afrika ölkələri həmrəyliyi
Azərbaycan Respublika Komitəsinin üzvü
seçilmişdir.
«Təbrizin baharı» (1950), «Savalanın ətəklərində»
(1950), «Sülhün səsi» (1951), «Yadigar üzük»
(1953), «Təbriz qızı» (1956), «Firudin» poeması
(1963), «Dünyamızın sabahı» (1974),
«Yora bilməz yollar məni» (1978), «Durnalar qayıdanda»
(1983), «Dünya şirin dünyadır» (1989)
və s. kitabların müəllifidir.
|
