Nəbi Xəzri (Babayev
Nəbi Ələkbər oğlu)
1924-cü
il dekabrın 10-da Bakı yaxınlığındakı
Xırdalan kəndində anadan olmuşdur.
Orta təhsilini Xırdalanda alan N. Xəzri
sonra Moskvada M. Qorki adına Ədəbiyyat
institutunda oxumuşdur. 1944-cü ildən isə
o şeirlərini ardıcıl olaraq dövrü
mətbuat səhifələrində dərc
etdirir.
N. Xəzrinin ilk şeirlər kitabı 1950-ci
ildə «Çiçəklənən arzular»
adı ilə çapdan çıxmışdır.
Ümumiyyətlə onun «Sülh əsgəri»
(1951), «Salxım söyüdlər» (1957),
«Vətən və qürbət» (1958), «Kim
məni xatırlasa» (1960), «Dəniz, göy,
məhəbbət» (1965) və başqa kitabları
nəşr edilmişdir.
O, «Təmiz ürək», «Sən laylay deyəndə»,
«Qara dəniz nəğməsi», «Günəşdə
ləkə», «təbəssüm və göz
yaşları», «Şairin faciəsi», «Sumqayıt
səhifələri», «Kiçik təpə»
poemalarının da müəllifidir. 1970-ci
ildə isə «Günəşin bacısı»,
«İki Xəzər» poemalarına görə
Lenin komsomolu mükafatı almışdır.
N. Xəzrinin otuza yaxın şeirlər kitabı
Azərbaycan, rus və digər SSRİ xalqlarının
dillərində çapdan çıxmışdır.
Onun şeir və poemaları bolqar, çex,
türk, fars və başqa dillərlə
də tərcümə edilmişdir.
Onun ilk dram əsəri «Sən yanmasan» Azərbaycan
Dövlət Akademik dram teatrında 1972-ci
ildə tamaşaya qoyulmuşdur.
O, tərcüməçiliklə də məşğul
olmuşdur. N. Xəzri M. Lermontovun, D. Quralenşvili,
A. Tvardovski, A. Prokofyev, Ə. Şükuhi
və başqa şairlərin bir sıra şerlərini
Azərbaycan dilinə tərcümə etmişdir.
Azərbaycan Əməkdar incəsənət
xadimi (1979), xalq şairi (1984), SSRİ Dövlət
mükafatı laureatı (1973), Azərbaycan
Dövlət mükafatı laureatıdır
(1982). .